Ongepland even wat mogen zeggen

De hoge hoed (zie hiervoor Bloei natuurlijk vanuit jezelf) bracht ons dit keer buiten Nederland. Sterker nog. De hoge hoed is zelfs een wensbord of moodboard geworden. Een prachtig fenomeen om dat wat jij jouzelf in tegenwoordige tijd wenst daadwerkelijk zichtbaar voor jou te maken. Cosmic Ordering of De goden verzoeken!

Woonhuis, je leven, vakantie, jouw gevoel, samenwerking en/of onderneming. Dat wat jij jouzelf wenst, toon het aan het Universum d.m.v. plaatjes, woorden etc.

Heen trekken wij langs de kust naar beneden. Het is rustig op de weg en in de vroege morgen wordt ons getoond hoe mooi Nederland is. Het lot brengt ons namelijk naar Brugge in Belgie. En omdat dat volgens ons gevoel toch even iets anders is, iets verder weg, plannen wij volledig tegen onze gewoonte in een soort van ons bezoek. 

Internet erbij. Hoe willen wij rijden. Waar parkeren. Wat willen wij minimaal zien en hoe dan te lopen. Al deze plannen worden op papier gedrukt en daar gaan wij goed voobereid, zeg maar in control, op pad.  Alleen dat, zoals ik al vele malen heb gezegd, controle niet bestaat, bewijst deze dag (opnieuw).

Precies. No way. Because... oh ja Nederlands of Belgisch.... In Zeeland en Belgie weten wij de weg dus rijden wij op ons gevoel totdat onze navigatie zegt hier naar links. Echt niet. We rijden altijd anders. Ons gewoontedier raakt een soort in de stress. Wat nu? Gewoonte volgen of de nieuwe aanwijzing. We kijken elkaar aan en ok we volgen de aanwijzing. Los die controle.

In Belgie gebeurt hetzelfde. We herkennen de weg alleen onze aanwijzer zegt anders. Alweer? Hoe kan dat toch? Een korte blik en opnieuw wint de aanwijzer.

En, dat de electronische aanwijzer wint, is een feit. Want ongepland worden wij langs de prachtigste binnendoor wegen gebracht en vallen wij constant in verbazingen en zien wij landschappen en woningen die precies in dat andere moodboard passen. In controle lijkt al aardig weg.

Aangekomen (uiteraard van een hele andere kant dan gewend) bij Brugge vertel ik hardop dat ik vroeghur net op de ring van Brugge veel kwam in een soort gemaal waar een super gezellig restaurant was gevestigd. Helaas kan ik dat niet staven want wij komen nu totaal op een andere manier aan. In controle neemt weer plaatst achter het stuur en de planning kan weer gevolgd worden. 

We genieten direct van het ongeplande marktje. Zien de pracht en kiezen ons eigen pad. Daar waar de vele toeristen rechts gaan, gaan wij links en komen wij op plaatsen waar wij werkelijk de enige zijn. Door onze voorbereiding herkennen wij veel plekken. We vinden hofjes die wij op de plannig niet opgenomen hadden, omdat wij die toch niet zouden vinden of niet op de route lagen. Nu hadden wij geen route en komen wij werkelijk overal! We genieten intens en de druk van controle c.q. planning volgen valt van ons af. De natuur doet daar opvallend in mee. Want langs Brugge glijdt aan beiden kanten een inktzwarte lucht. Wat, op de terugweg blijkt, een enorme regenval met zich meebracht. Echter wij hebben daar niets van mee gekregen. Onze dag was vol van Licht en wij maakten ons totaal niet druk om de lucht.

Jij hebt daar zelf toch geen controle over!

Aan het einde van de dag besluiten wij een boottochtje te maken. Als eerste mogen wij opstappen en komen direct, kort, in gesprek met de schipper. Hij blijkt Maassluis te kennen en zo zie jij maar weer hoe klein de wereld werkelijk is. Volledig onder standaard controle doet de schipper zijn ding en als laatste mogen wij de boot verlaten. Omdat wij volledig onszelf zijn (planning en controle zijn dan al uren vervlogen) begint de schipper zijn verhaal. Over zijn levensloop, zijn onbegrepen gevoel, de mens, echt genieten en zoveel meer. Wij luisteren. Niet meer. Niet minder. Wij hebben alle tijd! De schipper zie jij per seconde opbloeien en komend bij het afscheid verschijnen er opeens zijn tranen. "Dit had ik vandaag helemaal niet gepland. Laat staan verwacht", zegt hij met een diepe zucht. "Ik ben Patrick en ik zie u graag nog eens terug. Dank u wel dat ik even ongepland wat mocht zeggen"  Stil verlaten wij de plek. Diep onder de indruk van de mooie ontmoetingen,die een mens toch kan hebben. 

Na nog wat rondkijken en genieten, een wafel zo groot als een stoeptegel met een halve kilo aardbeien en later de heerlijkste kip en mosselen, verlaten wij ongepland, echter intens tevreden, Brugge en rijden de ring op, met aan onze linkerhand....

...........het gemaal met nog steeds dat restaurant.

Met inspirerende groet

Ronald Osephius Inspirator

+31 (0) 6 - 21 55 66 00