Ons rode vlak. Wat zegt dat jou?

Verkeersdienst luidt noodklok over negeren rood kruis

Met bovenstaande kop opent het AD een artikel omtrent het negeren van de rode kruizen op onze snelwegen. De praktijk wijst uit dat het niet alleen de rode kruizen betreft! We schieten tegenwoordig vrij snel in en zelfs door ons rode vlak. JIJ ook! Hoe? Neem de tijd een lees dit Blog verder uit. 

Voor het hele artikel in het AD klik HIER.

Veel berichten gaan de laatste tijd in op het feit dat jij en ik ons steeds minder schijnen te houden aan afspraken, procedures etc. Is dat dan ook de hoofdreden dat wij zelfs de borden op de rijkswegen beginnen te negeren? Alsof er in jouzelf een onuitgesproken boodschap is dat deze afspraken c.q. regels voor alle ander mensen gelden, echter niet voor jou en mij!

Of beste lezer maken jij en ik met elkaar teveel regels waardoor door de bekende bomen het bos niet meer wordt gezien? En, doen jij en ik uiteindelijk toch gewoon wat wij zelf denken/ervan vinden? Echter als dat het is, hoe weten jij en ik dan of wij wel scherp genoeg zijn om de consequenties van alles te overzien? Ik ben best wel benieuwd hoe jij hierop reageert.

Mijn zoontje van 11 was het pas nog opgevallen.

"Waarom zijn er zoveel dure waarschuwingsborden langs de weg. Dat is toch afgesproken, je geleerd of zelfs verplicht. Je weet dit toch!"

Zijn wijsheid vertelt verder dat wij er dan toch vanzelf achter komen als wij het niet goed doen. Ze horen de dreun vanzelf, zegt hij relaxed. Ik zie opeens allemaal voorbeelden voor mij;

• De middelvinger in het verkeer als jij jou netjes aan de 80 km zone houdt
• De prachtige door interieur experts bedachte recepties die volgeplakt worden met extra mededelingen in zoveel mogelijk diverse kleuren en blaadjes
• Landen op Schiphol met het verzoek te blijven zitten en vooral alle apparaten nog even uit te laten. Dus niet, iedereen moet toch zeker sociaal,en het liefst alvast staand, laten weten dat ze elkaar over een paar minuten weer treffen. Werken de geland borden dan niet meer?
• Constant een boete krijgen op die digitale bewakingsroutes
• Prachtige procedures en/of kwaliteitshandboeken die d.m.v. een ander rapport uitgelegd worden hoe jij het dient te lezen
• Dashboard systemen die negen van de tien keer niet begrepen worden
• 70, 120, 130, 80, 50km of toch 100km
• Alle hoe jij het zou moeten doen stickers
• De advocaten die er toch hun eigen verhaal van maken en een rechter die daar dan gewoon de tijd voor neemt
• Jij kent er zeker weten ook nog genoeg.......

Het lijkt wel alsof jij en ik het niet meer willen zien. Of speelt er toch iets anders?

Eigen initiatief, zo kort mogelijke (zelfs geen) regels, positieve benadering, eigen inbreng etc. zijn absoluut te motiveren handelingen. Echter het lijkt erop dat ons denken onderverdeeld kan worden in;

• gejaagd denken
• gevoeld denken

Bij gevoeld denken, is het ons hart dat signalen afgeeft aan ons hoofd en hierdoor actie/reactie ontstaat. Jij en ik ademen dan vanuit ons hart. Bij gejaagd denken lijken wij ons hart uit te schakelen en puur vanuit onze of zelfs in onze gedachten actie of reactie te bewerkstelligen. Op dat moment wordt er vanuit het hoofd geademd. Steeds meer wordt er geconstateerd dat wij allen in ons gejaagd denken zitten!

In mijn Praktijk komt dit veel voor. Men gaat gewoon privé als zakelijk dwars door alle eigen signaleringen, verbodsborden, handreikingen en andere spiegels heen en vraagt zich dan opeens af waar die klap, boete of ingreep vandaan kwam. Terwijl iedereen echt wel zelf weet hoe het werkelijk zit, gaan zelfs jij en ik op een bepaald moment door onze grenzen heen.

Omdat men het soms niet van anderen wilt horen, is het beter om het hen dan te laten zien.

Door middel van een handige tool kan ik vanuit de ademhaling de rode vlakken laten zien. Rood is hoofd = gejaagd denken. Blauw is tussen hoofd en hard. Groen is hart = gevoeld denken. En zodra het groen is, zie jij gewoon een ander persoon. Het hele lichaam geeft direct een positief signaal af en wordt op alles volledig begripvol gereageerd. Men voelt zich op dat moment helemaal zichzelf.

Na enige tijd van oefenen herkent men dan automatisch wanneer het goed voelt en wanneer men zichzelf in de rode vlakken "jaagt". Hierdoor ontstaat het positief bewust zijn van wat van jou verwacht wordt.

Deze tool is een prachtig uithangbord wat jou en mij laat zien wanneer wij door het rode kruis gaan. Achteraf zegt men vaak tegen mij dat men het wel voelde, alleen dat men even niet wist hoe te stoppen. Ja dat zegt die autogebruiker ook als zijn auto tegen een opvangbord geparkeerd staat.

En, dan denk ik terug aan de woorden van mijn jongste zoon. Ondanks dat wij het absoluut weten hoe het moet, schijnen wij toch zo af en toe een waarschuwingssignaal te moeten zien om ons weer terug bij onszelf te brengen. Dit signaal is automatisch bij ons ingebouwd. Ons GEVOEL!

Het is dan alleen nog aan jou en mij om dat waarschuwingssignaal ook te willen geloven met de daarbij behorende gevolgen, ondanks of daar nu wel of niet direct een sanctie tegenover staat !

Oh ja, nu toch aan het einde van dit blog bent, lees DIT dan even!

Met inspirerende groet

Ronald Osephius Inspirator

+31 (0) 6 - 21 55 66 00