“En daar werd ik laat in de avond de eerste hulp binnen geholpen. Ik wist het zeker. Ik ging dood. Mijn hart. Het was absoluut mijn hart. Zelfs de eerste hulp twijfelde dus werd er rechtstreeks in de slagader van mijn linkerpols geprikt om zodoende te kunnen bepalen of het daadwerkelijk mijn hart was. ‘Dit zou pijn gaan doen’ zei men. Dat maakte mij niets uit. Mijn gedachten. Mijn emoties wisten het zeker…. Ik ging dood. Hyperventilatie! 'Gewoon' Hyperventilatie.
De drie dagen daarna heb ik als een oude man met spierpijn door het leven gelopen. En lang daarna nog met de angst dat het terug zou komen. Hoe kan ik nou, hij die 80-90 uur per week werkte, en die enorm veel aan sport deed dit krijgen? Ik begreep er helemaal niets van. Uiteindelijke conclusie: Angst. Ja en heleboel andere dingen, alleen eindconclusie geen Stress echter…..Angst!
De jaren erna heb ik met vallen en opstaan veel geleerd over oude pijnen en ervaringen die niet echt een plekje krijgen. Met alle daarbij horende afweersignalen. En, vooral dat er een verschil is tussen Stress en Angst. Ik wil dit graag met jou delen!"
(Ronald Osephius)