Ik ontmoet hem voor het eerst. Spontaan op een feestje. In mijn vrije tijd. Bij het hand geven grote ogen en veel lichaamstaal. Bij het vertellen direct de armen over elkaar, stijve houding, korte ademhaling en vlekken vooral op zijn keel. "Drie weken vakantie en nu moet ik over een paar dagen gaan werken en weer is dat gevoel er. Alsof ik nooit op vakantie ben geweest en al dat nare gewoon weer terug is" Hij weet helemaal niet wie ik ben en wat ik doe. En, toch begint hij direct en spontaan te

Vandaag is het wereld oceanen dag. Het begrip oceaan komt in Praktijk Osephius veel voorbij. Ze zeggen dat het universum een oneindige oceaan aan levensenergie is. En, dat wij daar alleen maar in hoeven te drijven. Echter jij bent het zelf die zich dagelijks druk maakt en overal in deze oceaan boeien neerlegt. Zodat jij constant jouw hoofd stoot en jouzelf beperkt in jouw oneindige mogelijkheden. Herkenbaar? En, denkt men tijdens deze dag dan ook aan deze oceaan van het universum?

Er worden liedjes over geschreven. Verhalen over verteld. Boeken gepubliceerd. Of jij nu voor de zachte kant kiest. De harde kant of de middenweg. Workshops in gegeven en uiteraard gaat dit ook over jou. Want zal jij er ook al op gewezen zijn en/of worden. Niet over jouw pad. Echter over de weg. "ALLEEN KEN JIJ DE WEG.....?"